🐴 Deniz Kirliliği Ile Ilgili Hikaye
#3 Deniz Kirliliği İle İlgili Gazete ve Dergi Yazıları Denizlerde 150 milyon tondan fazla plastik bulunduğu tahmin ediliyor. Yani rakam çok büyük eğer kontrol edilmezse 7 yıl içinde balıkların 3’te 1’i kadar bu plastikle birlikte yok olup gidecek.Denizlerdeki kirlilik her geçen gün artıyor.
Hem de daha temiz bir dünya nasıl bırakabiliriz böyle bir çalışma. Çevre Müdürlüğümüz ile böyle bir çalışmaya başladık. Hasan Başkan'ımızın da talimatlarıyla da İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa'daki ilgili bölümdeki hocalarımız ve öğrencilerimiz ile birlikte burada deniz dibi taraması yapacağız.
Çevrenin doğal yapısını ve bileşiminin bozulmasını, değişmesini ve böylece insanların olumsuz yönde etkilenmesini çevre kirlenmesi olarak tanımlayabiliriz. Artık hepimizin bildiği gibi çevreden, içindeki varlıklara göre en çok yararlanan bizleriz. Çevreyi en çok kirleten yine bizleriz. Bu nedenle "Çevreyi kirletmek
L8OF. Çevre Kirliliği İle İlgili Hikayeler, Çevre Kirliliği Hakkında Hikaye hazırladık. Kızgın güneşin altında kemiklerimi ısıtmaya, denizin sakin dalgalarının yanında ruhumu dinlendirmeye çalışıyordum ki birden bire yıpranmış bir çocuk kolluğu arka taraftan çıkıp geldi yanıma. Ani bir refleksle yakalayıp arkama döndüm. Meğer arkamda oturan bayanın çocuğuna aitmiş bu kolluk. Uzatıp verdim bayana, teşekkür ederek aldı elimden. Aradan birkaç dakika geçtikten sonra yeniden uçtu geldi kolluk yanıma. Bu sefer yanımdaki genç yetişti. Bu kolluk yırtık, çocuk için tehlikeli olabilir diyerek geri verdi kadına yırtık kolluğu. Kadın bizde yırtık olduğu ve kullanmayacağımız için atıyoruz denize siz yakalayıp getiriyorsunuz diye cevap verdi. Aradan biraz zaman geçtikten sonra yeniden attılar kolluğu denize. Kan beynime sıçradı, fırladım yerimden koştum kadının yanına -Kolluğu artık kullanmayacaksanız deniz çöplük değildir. Atmak istiyorsanız ileride çöp kovası var oraya götürüp atın, dedim. -Hıh, diye cevap verdi bana. Sinirle kalktım yerimden, eşyalarımı toplayıp kalktım oradan ki kadın geç kalmamış yeniden göndermişti kolluğu denize. Yapılan davranış karşısında üzülerek, insanların çevre bilinci kazanabilmeleri için dua ede ede uzaklaştım sahilden. Çevre Kirliliği İle İlgili Hikaye Örnekleri uzun ve Kısa Bilgi verdik. Yorumlarınızı Aşağıdan Hemen Yazabilirsiniz.
beyza nurZiyaretçi 11 Ocak 2009 Mesaj 1 Çevre kirliliği ile ilgili şiir, hikaye örnekleri verir misiniz? EN İYİ CEVABI Misafir verdi Anneciğim fabrika kirli hava demek. Bu bölgede yaşayan insanlar dahil bütün canlılar olumsuz etkilenmesidir. -Aferin oğluma! Hiç kimse bunu idrak edemiyor. Fabrikanın bacalarından zehir yağacak. Doğanın dengesi altüst olacak. Kışın bembeyaz karı, ilkbaharda açan rengarenk çiçekleri ve yazın yemyeşil o doğayı bir daha göremeyeceğiz. Belki de on beş-yirmi yıl sonra hastalıklar başlayacak. Kanser vakaları artacak. Ürünler yetişmeyecek. Kıtlık olacak. -Amma da abarttın bey! -İleriki yıllarda abartmadığımı göreceksiniz ama iş işten geçmiş olacak o zamanda. -Ben sana inanıyorum baba. Öğretmenimizde fabrika bacalarına filtre takılmadığı zaman doğayı katledeceğini anlatmıştı. -Bak, gördün mü hanım? -Filtre dediğin ne oğlum? -Fabrika bacalarına takılan ve zehri en aza indiren bir alet. Aynı süzgeç gibi. -O zaman bir sıkıntı yok. Bu kadar tedirginlikte boşuna hayatım. -Filtre takacakları ne malum. Hem taktıklarını farz edelim. Sorun ileri bir tarihe ertelenmiş olacak. Üç beş yıl sonra değil de on-on beş yıl sonra doğaya ve insana verdiği zarar ortaya çıkacak. Gurbete çalışmaya gittiğimde oranın insanları termik santralinin doğaya ve insana verdiği zararı anlatmışlardı. Termik santrali kurulduktan sonra o bölgede kanserden ölenlerin sayısında artış olduğunu ve bazı mahsullerin yetişmediğini söylemişlerdi filtre takılmasına rağmen. Aynı felaket şimdi bizim başımızda… -Amma da abarttın bey! -Anneciğim babam haklı. İş işten geçtikten sonra telafisi mümkün olmaz. -Allah’tan hayırlısı. Buyurun sofraya. -Lütfen duyarlı olalım. -Tamam bey! Birlikte omuz omuza yürür, slogan da atarız. -Şu mis gibi kokan tarhana çorbasına fabrika faaliyete geçtikten sonra hasret kalacağız. -İyi propaganda… Şak, şak, şak… -Dalganızı geçiniz… Babam endişesinde haklıydı ama ne annemin ne de babamın yapacakları pek bir şey yoktu. Babam, doğayı seviyordu. Onun için doğa demek; sağlık, hormonsuz ürün ve yaşamdı. Tertemiz havayı içine doyasıya çekmekti. Stresten, sıkıntıdan uzak bir dünyaydı. Doğa babam için her şeydi. Babamın, bölgeye yapılması düşünülen termik santralin doğaya vereceği zarar karşısında sessiz kalacağına ihtimal vermiyordum. Hiç olmazsa safımız belli olsun diye fabrikanın yapılmaması yönündeki her türlü eylemin içinde olacağı da muhakkaktı. Belki toprağımızı istimlâk edecekler, şu an ki kazandığımızın kat kat fazlasını verecekler, bu parayla çalışmadan çok rahat bir hayatta sürebilirdik ama babamın bu hiç mi hiç umurunda olmayacaktı. Ertesi gün her yerde şehre termik santralinin yapılacağı haberi konuşuluyordu. Bu sırada öğretmenler odasında -Kar bir metre olmuş. Karın çok yağması bolluktur. O tipi neydi. Uyuyamadım sabaha kadar… -Yakında, rahat uyuyabilirsin. -Niye? -Haberin yok mu? Bölgeye termik santrali yapılacakmış. O zaman doğanın dengesi altüst olur. Kışın kar yağmaz, yazın da kurak olur. -Fabrika alanı yazın istimlak edilecekmiş bile. Ülke elektriğinin yüzde altısı üretilecekmiş. -Fabrika bacaları etrafa zehir yağdırır desenize. -Bu kadar karamsar olmayalım arkadaşlar. Filtre denen alet var. Bacalara filtre takıldı mı sorun hallolmuş olur. -Ben o kadar emin değilim. Filtresiz bacaların verdiği zarar kadar olmasa da filtreli bacaların da doğaya vereceği zarar küçümsenmeyecek derecede. Kirli hava, insanlarda solunum yolu hastalıklarının artmasına sebep olmakta beraber kansere davetiye çıkaracağı muhakkak. En bol fosil kaynaklı yakıt, düşük-kaliteli ve yüksek derecede kirlenmeye yol açan linyittir. Bu tür kömürün kullanımı çok yüksek miktarda kükürt dioksit, azot oksitler, karbon monoksit, ozon, hidrokarbonlar, partiküler madde oluşturmaktadır. Bu atıklar çevre sağlığına çok çeşitli biçimlerde etki ederler. -Hep de zararı yok ya! Kurulacak fabrika ile birlikte sanayi gelişecek, insanların ekonomik durumları değişecek, yaşam düzeyi yükselecek. -Aldıkları paraları hastane köşelerinde harcarlar ancak. -O zamana kadar kim öle kim kala. -Çocuklarımız temiz havaya mahrum mu kalsınlar? Pes doğrusu… Ders zili çalmıştı. Öğretmenler sınıflarına gittiler. Öğretmenimizde termik santralinin doğaya ve canlılara vereceği zararları anlattı. Dünyanın aşırı şekilde sanayileştiğinden ileriki yıllarda çevre felaketi yaşama ihtimalinin yüksek olduğunu bununda küresel ısınmayı tetikleyeceğini anlattı. Akşam evde de öğretmenimizin söylediklerini babama anlattım. -Yaaa! Başımıza kül yağacak. Sağlıklı ürünler yerine zehirli küllerin ürününü yiyeceğiz. Doğa katlolacak, ürünler doğal tadın da olmayacak. İnsan kendi geleceğini elleriyle yok etmek için var gücüyle çalışmakta. Eğer annem çocukların ödev yapma zamanı geldi demesiydi, babam sabaha kadar konuşurdu. Annemle babam bir elmanın iki yarısı gibilerdi. Birbirlerini tamamlıyorlar ve saygıda da kusur etmiyorlardı. Annem örgüsünü örerken, babamda termik santralleri hakkında birkaç tane kitap almış, onları okuyordu. Bazen elini çenesine götürüyor “hımmm” diyerek dudaklarını oynatıyordu. Babam bu termik santrali konusuna kafayı iyice takmıştı. Bilmek istediği her şeyi öğrenmeye kararlıydı. Karşı dağlardan bir kurt uluması duyuldu. Bunu birkaç dakika arayla diğerleri izledi. Babam, kitaplardan kafasını kaldırmamıştı bile. Oysa bir kurt ulumasında pompalı tüfeğini aldığı gibi dışarı çıkar vücudunu da heyecan kaplardı. Annem, sadece pencereden dışarıyı süzdü. Yine kız kardeşim annemin eteğini tutmuştu. Bende ödevlerimi yapmaya devam ettim. Mutlu bir aile ortamımız vardı. Bu mutluluk bozulmasın diye Allah’ıma dua ediyordum. Artık duamın içine tertemiz bir çevreyi de eklemiştim. Babam santralin yapılmaması için öğretmenimizle birlikte mücadele etti. Kimseden pek yardım alamadılar. Çünkü fabrika inşaatında çalışanlara yüksek miktarda maaş verdiler. Bazı öğretmenler bile istifa edip orada çalıştılar. Aradan yıllar geçmişti. Termik santralinin sayısı arttı. Kirli hava ile birlikte yaşamaya alışmaya çalışılırken göç başlamıştı. Bölge insanının toprakları yüksek meblağa satın alındı ama bu paralar bitince çoğu kişiler parasızlıktan bunalıma girdiler. Parayı değerlendirenlerde olmadı değil. Çoğunluk perişan olmuştu. Şimdi ekecekleri bir avuç toprakları yoktu. Kirli havadan dolayı göç hızlı bir şekilde devam ediyordu. Babam ise elinde kalan birkaç dönüm yeri ekiyordu ilerlemiş yaşına rağmen. Ama aldığı mahsulün tadı eskisininkini vermiyordu. Yerleşim yerleri toplu olarak kaldırıyordu. Ölülerin gömüleceği yerleri bırak hali hazırdaki mezarlar bile kaldırılmıştı. Ayrıca; Dünyanın sıcaklığı da değişiyordu. Küresel ısınma, kalp, solunum yolu, bulaşıcı, alerjik ve diğer bazı hastalıklara sebep oluyordu. Sürekli sıcak hava, seller, fırtınalar gibi hava olayları, psikolojik rahatsızlıklar, hastalıklara ve ölümlere yol açıyordu. Kısacası yaşanmaz bir dünya da yaşamaya çalışıyorduk. İş işten geçmeden dünyada yaşayan insanların çevre kirliliğini önleyici tedbirlerin alınması için mücadele etmelidirler. Yoksa ne mi olur? Allah muhafaza… O gece zifiri karanlıktı, sabah bir daha olmadı. Güneşi son gördüğümüz gün dündü. Son düzenleyen Safi; 6 Haziran 2017 0114 Çevre katili teyze! Kızgın güneşin ve kumların ortasında uzanmış, çocuk sesleriyle karışık dalga sesleri eşliğinde kitabımı okuyordum ki, ayağıma bir tarafı yırtılmış çocuk kolluğu uçtu geldi. Tuttum tabi refleksle ve sahibi kim acaba diye sağıma soluma bakındım. Arkamdaki şemsiyede oturan yaşlı kadının torunununmuş. Uzatınca koştu aldı. Aradan çok değil 10 dakika kadar bir süre geçmişti ki, kolluk yine uçtu. Bu sefer kahraman bir amcaydı. Kolluğun yırtık olduğunu, denizde kullanmanın tehlikeli olabileceğini söyleyip, yaşlı teyzenin yanına koydu. Yaşlı teyze de “Zaten deminden beri atıyoruz denize, tutup tutup geliyorsunuz” dedi. Oha dedim tabi ama içimden. Aradan yine birkaç sayfalık süre geçmişti ki, kolluk yine ayağıma takıldı. O anda kan beynime sıçradı. Aldım kolluğu yerden, kadına yedirmedim tabi - “Kolluğunuz yine uçtu, eğer artık kullanmayacaksanız denizlerimiz çöplük değil, kumsalın bitişinde çöp bidonları var, oraya atabilirsiniz” dedim. - “Hıh!” dedi sadece. Şortumu, terliğimi giyip, havlumu topladım, kitabımı alıp, uzaklaşırken arkamı döndüğümde önünün açılmasını fırsat bilen teyze kolluğu çoktan yeniden yollamıştı. Yazı boyunca da sadece yaşına saygımdan teyze dediğim o kadının kafasını oracıkta kuma gömmemek için sabır çekip yürüdüm. Yaşadığımız dünyayı temiz tutmak bu kadar mı zor. İlginç! Son düzenleyen Safi; 6 Haziran 2017 0116 MÜCAHİTZiyaretçi 6 Mart 2010 Mesaj 3 bir gün bir çocuk okuldaymış ama korku içinde kendini iyi demiş oğlum korkulucak bir şey yok ama anne ben temizlikle ilgili şeyler öğrenmek istiyorum tamam prada her şey öğreneceksin çokuk derse başlamış öğretmenim bana temizlik ile ilgili bir şeyler öğretir misin? evet tabiki senin derse gönlün var öğretmenim hadi anlat simdi çöpleri yere atmamalıyız,çevreyi korumalıyız,mikroplardan ederim öğretmenim ve eve giderken anesinesöylemeyi sabırsızlık ile bekliyormuş ise yerde çöp görmüş demiş bari şu çöpü atayım demiş atmış ve huzur içinde ve neşe içinde evine dönmüş. Son düzenleyen Safi; 6 Haziran 2017 0116 Ölüm MeleqiZiyaretçi 16 Aralık 2010 Mesaj 4 Çevre ile ilgili özlü sözler *Bırakın da tabiat size dadılık etsin. Wordworth * Uygarlık, insanlarla doğanın arasını açmıştır. Hüseyin Rahmi Gürpınar * Bir ağaç, herhangi bir prensten daha soyludur. Alexander Pope * Bakarsan bağ olur, bakmazsan dağ olur. * Yaş kesen, baş keser. * Doğaya karşı işlenen bir suçun öcü, insan adaletinden daha zorlu olur. Dostoyevski * Çiçeklerin olmadığı yerlerde insanlar yaşayamaz. Napolyon * Her yıkıntı onarılabilir, doğanın yıkıntısı asla… Falih Rıfkı Atay * Doğa bekçiyle değil, sevgiyle korunur. * Doğa, Tanrı’nın yazdığı bir kitaptır. Harvey * Tabiatın şiiri hiç bitmez. J. Keats Son düzenleyen Safi; 6 Haziran 2017 0117 MisafirZiyaretçi 2 Mart 2011 Mesaj 5 Fatma çiçeklerine bakmayı çok bir çiçeklerini gün çiçeklerini sulamayı unutmuştu ve çiçeklerei çiçekleri solduğu için çok çiçek görse solan çiçeklerine Fatmaya eski çiçeklerine benzeyen çiçekler Fatma diğer çiçeklerini kardeşi Ebru babasının Fatmaya aldığı çiçekleri hayır şöyle dedi-Çiçekler benim değil mi?Benimse istediğim kişiye kardeşine alabilirsin Ebru ya çiçeğe nasıl bakılacağını öğretti ve artık hiç üzülmüyordu. Son düzenleyen Safi; 6 Haziran 2017 0117 MisafirZiyaretçi 27 Mart 2011 Mesaj 6 Çevre kirliliği ile ilgili diyalog AĞAÇ ve ÇOCUK Ağaç Merhaba küçük arkadaşım. Çocuk Merhaba ağaç arkadaşım. Ağaç Niye canın bu kadar sıkkın? Çocuk Dün seninle konuştuktan sonra yan bahçemizde bulunan komşumuz evinin önündeki çok güzel bir nar ağacını kesti. Ağaç O ağaç adına çok üzüldüm küçük arkadaşım. Çocuk Çevremizde bu kadar ağaç kesilirse bizlerin oksijeni olmayacak. Ağaç Evet. Çok haklısın küçük arkadaşım. Çocuk İyi ki sen bu piknik yerindesin. Seni kesecek kimse olmaz bence. Ağaç Bence kesmeseler bile bu piknik alanını yakabilirler. Öyle değil mi küçük arkadaşım? Çocuk Evet haklısın. Yerlerde bulunan çöpleri toplamaya ne dersin? Ağaç Çok iyi olur. SON… MisafirZiyaretçi 24 Nisan 2011 Mesaj 7 Bu mesaj 'en iyi cevap' seçilmiştir. Anneciğim fabrika kirli hava demek. Bu bölgede yaşayan insanlar dahil bütün canlılar olumsuz etkilenmesidir. -Aferin oğluma! Hiç kimse bunu idrak edemiyor. Fabrikanın bacalarından zehir yağacak. Doğanın dengesi altüst olacak. Kışın bembeyaz karı, ilkbaharda açan rengarenk çiçekleri ve yazın yemyeşil o doğayı bir daha göremeyeceğiz. Belki de on beş-yirmi yıl sonra hastalıklar başlayacak. Kanser vakaları artacak. Ürünler yetişmeyecek. Kıtlık olacak. -Amma da abarttın bey! -İleriki yıllarda abartmadığımı göreceksiniz ama iş işten geçmiş olacak o zamanda. -Ben sana inanıyorum baba. Öğretmenimizde fabrika bacalarına filtre takılmadığı zaman doğayı katledeceğini anlatmıştı. -Bak, gördün mü hanım? -Filtre dediğin ne oğlum? -Fabrika bacalarına takılan ve zehri en aza indiren bir alet. Aynı süzgeç gibi. -O zaman bir sıkıntı yok. Bu kadar tedirginlikte boşuna hayatım. -Filtre takacakları ne malum. Hem taktıklarını farz edelim. Sorun ileri bir tarihe ertelenmiş olacak. Üç beş yıl sonra değil de on-on beş yıl sonra doğaya ve insana verdiği zarar ortaya çıkacak. Gurbete çalışmaya gittiğimde oranın insanları termik santralinin doğaya ve insana verdiği zararı anlatmışlardı. Termik santrali kurulduktan sonra o bölgede kanserden ölenlerin sayısında artış olduğunu ve bazı mahsullerin yetişmediğini söylemişlerdi filtre takılmasına rağmen. Aynı felaket şimdi bizim başımızda… -Amma da abarttın bey! -Anneciğim babam haklı. İş işten geçtikten sonra telafisi mümkün olmaz. -Allah’tan hayırlısı. Buyurun sofraya. -Lütfen duyarlı olalım. -Tamam bey! Birlikte omuz omuza yürür, slogan da atarız. -Şu mis gibi kokan tarhana çorbasına fabrika faaliyete geçtikten sonra hasret kalacağız. -İyi propaganda… Şak, şak, şak… -Dalganızı geçiniz… Babam endişesinde haklıydı ama ne annemin ne de babamın yapacakları pek bir şey yoktu. Babam, doğayı seviyordu. Onun için doğa demek; sağlık, hormonsuz ürün ve yaşamdı. Tertemiz havayı içine doyasıya çekmekti. Stresten, sıkıntıdan uzak bir dünyaydı. Doğa babam için her şeydi. Babamın, bölgeye yapılması düşünülen termik santralin doğaya vereceği zarar karşısında sessiz kalacağına ihtimal vermiyordum. Hiç olmazsa safımız belli olsun diye fabrikanın yapılmaması yönündeki her türlü eylemin içinde olacağı da muhakkaktı. Belki toprağımızı istimlâk edecekler, şu an ki kazandığımızın kat kat fazlasını verecekler, bu parayla çalışmadan çok rahat bir hayatta sürebilirdik ama babamın bu hiç mi hiç umurunda olmayacaktı. Ertesi gün her yerde şehre termik santralinin yapılacağı haberi konuşuluyordu. Bu sırada öğretmenler odasında -Kar bir metre olmuş. Karın çok yağması bolluktur. O tipi neydi. Uyuyamadım sabaha kadar… -Yakında, rahat uyuyabilirsin. -Niye? -Haberin yok mu? Bölgeye termik santrali yapılacakmış. O zaman doğanın dengesi altüst olur. Kışın kar yağmaz, yazın da kurak olur. -Fabrika alanı yazın istimlak edilecekmiş bile. Ülke elektriğinin yüzde altısı üretilecekmiş. -Fabrika bacaları etrafa zehir yağdırır desenize. -Bu kadar karamsar olmayalım arkadaşlar. Filtre denen alet var. Bacalara filtre takıldı mı sorun hallolmuş olur. -Ben o kadar emin değilim. Filtresiz bacaların verdiği zarar kadar olmasa da filtreli bacaların da doğaya vereceği zarar küçümsenmeyecek derecede. Kirli hava, insanlarda solunum yolu hastalıklarının artmasına sebep olmakta beraber kansere davetiye çıkaracağı muhakkak. En bol fosil kaynaklı yakıt, düşük-kaliteli ve yüksek derecede kirlenmeye yol açan linyittir. Bu tür kömürün kullanımı çok yüksek miktarda kükürt dioksit, azot oksitler, karbon monoksit, ozon, hidrokarbonlar, partiküler madde oluşturmaktadır. Bu atıklar çevre sağlığına çok çeşitli biçimlerde etki ederler. -Hep de zararı yok ya! Kurulacak fabrika ile birlikte sanayi gelişecek, insanların ekonomik durumları değişecek, yaşam düzeyi yükselecek. -Aldıkları paraları hastane köşelerinde harcarlar ancak. -O zamana kadar kim öle kim kala. -Çocuklarımız temiz havaya mahrum mu kalsınlar? Pes doğrusu… Ders zili çalmıştı. Öğretmenler sınıflarına gittiler. Öğretmenimizde termik santralinin doğaya ve canlılara vereceği zararları anlattı. Dünyanın aşırı şekilde sanayileştiğinden ileriki yıllarda çevre felaketi yaşama ihtimalinin yüksek olduğunu bununda küresel ısınmayı tetikleyeceğini anlattı. Akşam evde de öğretmenimizin söylediklerini babama anlattım. -Yaaa! Başımıza kül yağacak. Sağlıklı ürünler yerine zehirli küllerin ürününü yiyeceğiz. Doğa katlolacak, ürünler doğal tadın da olmayacak. İnsan kendi geleceğini elleriyle yok etmek için var gücüyle çalışmakta. Eğer annem çocukların ödev yapma zamanı geldi demesiydi, babam sabaha kadar konuşurdu. Annemle babam bir elmanın iki yarısı gibilerdi. Birbirlerini tamamlıyorlar ve saygıda da kusur etmiyorlardı. Annem örgüsünü örerken, babamda termik santralleri hakkında birkaç tane kitap almış, onları okuyordu. Bazen elini çenesine götürüyor “hımmm” diyerek dudaklarını oynatıyordu. Babam bu termik santrali konusuna kafayı iyice takmıştı. Bilmek istediği her şeyi öğrenmeye kararlıydı. Karşı dağlardan bir kurt uluması duyuldu. Bunu birkaç dakika arayla diğerleri izledi. Babam, kitaplardan kafasını kaldırmamıştı bile. Oysa bir kurt ulumasında pompalı tüfeğini aldığı gibi dışarı çıkar vücudunu da heyecan kaplardı. Annem, sadece pencereden dışarıyı süzdü. Yine kız kardeşim annemin eteğini tutmuştu. Bende ödevlerimi yapmaya devam ettim. Mutlu bir aile ortamımız vardı. Bu mutluluk bozulmasın diye Allah’ıma dua ediyordum. Artık duamın içine tertemiz bir çevreyi de eklemiştim. Babam santralin yapılmaması için öğretmenimizle birlikte mücadele etti. Kimseden pek yardım alamadılar. Çünkü fabrika inşaatında çalışanlara yüksek miktarda maaş verdiler. Bazı öğretmenler bile istifa edip orada çalıştılar. Aradan yıllar geçmişti. Termik santralinin sayısı arttı. Kirli hava ile birlikte yaşamaya alışmaya çalışılırken göç başlamıştı. Bölge insanının toprakları yüksek meblağa satın alındı ama bu paralar bitince çoğu kişiler parasızlıktan bunalıma girdiler. Parayı değerlendirenlerde olmadı değil. Çoğunluk perişan olmuştu. Şimdi ekecekleri bir avuç toprakları yoktu. Kirli havadan dolayı göç hızlı bir şekilde devam ediyordu. Babam ise elinde kalan birkaç dönüm yeri ekiyordu ilerlemiş yaşına rağmen. Ama aldığı mahsulün tadı eskisininkini vermiyordu. Yerleşim yerleri toplu olarak kaldırıyordu. Ölülerin gömüleceği yerleri bırak hali hazırdaki mezarlar bile kaldırılmıştı. Ayrıca; Dünyanın sıcaklığı da değişiyordu. Küresel ısınma, kalp, solunum yolu, bulaşıcı, alerjik ve diğer bazı hastalıklara sebep oluyordu. Sürekli sıcak hava, seller, fırtınalar gibi hava olayları, psikolojik rahatsızlıklar, hastalıklara ve ölümlere yol açıyordu. Kısacası yaşanmaz bir dünya da yaşamaya çalışıyorduk. İş işten geçmeden dünyada yaşayan insanların çevre kirliliğini önleyici tedbirlerin alınması için mücadele etmelidirler. Yoksa ne mi olur? Allah muhafaza… O gece zifiri karanlıktı, sabah bir daha olmadı. Güneşi son gördüğümüz gün dündü. ÇEVREMİZ Çöplerimiz birikmesin Sularımız kirlenmesin Yakıtımız tam yakılsın Temiz olsun her şeyimiz Oynayalım hep coşalım Bu yurdu temiz tutalım Sokağımızla caddemiz Köyümüzle, kentimiz Temiz olsun hep çevremiz Güzel olsun hep yöremiz Oynayalım hep coşalım Bu yurdu temiz tutalım Yaylada ovada dağda Pırıl pınl bir doğada Oynayalım hep coşalım Bu yurdu temiz tutalım Çevre Haftası Çevreni hep temiz tut Bataklıkları kurut Sakın yere çöp atma Yakışmaz uygarlığa Çevre sağlığı demek İnsan sağlığı demek Elbet sağlıklı olur Buna gösteren emek Çöpleri artıkları Yalnız çöpe atmalı Yurttaşlık bilinciyle Çevreyi parlatmalı, Çevre sağlığı demek İnsan sağlığı demek Elbet sağlıklı olur Buna gösteren emek BİR YER DÜŞÜNÜYORUM Bir yer düşünüyorum, yemyeşil, Bilmem, neresinde yurdun? Bir ev, günlük güneşlik, Çiçekler içinde memnun Bahçe kapısına varmadan daha, Baygın kokusu ıhlamurun, Gölgesinde bir sıra, der gibi; - Oturun! Haydi çocuklar haydi, Salıncakları kurun! Başka dallarsa, eğilmiş; - Yemişlerimizden buyurun! Rüzgar esmez, konuşur; - Uçurtmalar uçun, çamaşırlar kuruyun Mutlu olun, yaşayın, Ana, baba evlat, torun Son düzenleyen Safi; 6 Haziran 2017 0118 MisafirZiyaretçi 16 Ocak 2012 Mesaj 9 Kızgın güneşin ve kumların ortasında uzanmış, çocuk sesleriyle karışık dalga sesleri eşliğinde kitabımı okuyordum ki, ayağıma bir tarafı yırtılmış çocuk kolluğu uçtu geldi. Tuttum tabi refleksle ve sahibi kim acaba diye sağıma soluma bakındım. Arkamdaki şemsiyede oturan yaşlı kadının torunununmuş. Uzatınca koştu aldı. Aradan çok değil 10 dakika kadar bir süre geçmişti ki, kolluk yine uçtu. Bu sefer kahraman bir amcaydı. Kolluğun yırtık olduğunu, denizde kullanmanın tehlikeli olabileceğini söyleyip, yaşlı teyzenin yanına koydu. Yaşlı teyze de “Zaten deminden beri atıyoruz denize, tutup tutup geliyorsunuz” dedi. Oha dedim tabi ama içimden. Aradan yine birkaç sayfalık süre geçmişti ki, kolluk yine ayağıma takıldı. O anda kan beynime sıçradı. Aldım kolluğu yerden, kadına yedirmedim tabi - “Kolluğunuz yine uçtu, eğer artık kullanmayacaksanız denizlerimiz çöplük değil, kumsalın bitişinde çöp bidonları var, oraya atabilirsiniz” dedim. - “Hıh!” dedi sadece. Şortumu, terliğimi giyip, havlumu topladım, kitabımı alıp, uzaklaşırken arkamı döndüğümde önünün açılmasını fırsat bilen teyze kolluğu çoktan yeniden yollamıştı. Yazı boyunca da sadece yaşına saygımdan teyze dediğim o kadının kafasını oracıkta kuma gömmemek için sabır çekip yürüdüm. Yaşadığımız dünyayı temiz tutmak bu kadar mı zor. İlginç! Son düzenleyen Safi; 6 Haziran 2017 0118
deniz kirliliği ile ilgili hikaye
